Weer een artikel dat de definitie van Jarsin ("Bewustzijn ⊂ corticale waarneming") lijkt te ondersteunen.
Niet alles wat we zien dringt door tot ons bewustzijn
Nederlands Herseninstituut -
Pieter Roelfsema - 23 maart 2018.
Waarom worden sommige beelden wel bewust waargenomen en andere juist niet? Een team van internationale onderzoekers heeft ontdekt hoe en wanneer een visuele prikkel doordringt tot in het bewustzijn. Deze ontdekking, gepubliceerd op 22 maart 2018 in Science, is van groot belang bij de ontwikkeling van een prothese voor blinde patiënten.
De onderzoeksgroep, onder leiding van Pieter Roelfsema (Nederlands Herseninstituut-KNAW), deed onderzoek naar de verwerking van een moeilijk zichtbare visuele prikkel door specifieke hersengebieden in apen. De stimuli, korte lichtflitsen, werden eerst geregistreerd in de visuele hersenschors, vervolgens werden deze naar de frontale hersenschors doorgestuurd. Hier moesten zij een minimaal activiteitsniveau opwekken om in het bewustzijn door te dringen. Sommigen prikkels bereikten het bewustzijn niet, deze informatie ging verloren door gebrekkige informatieoverdracht tussen zenuwcellen in de visuele hersenschors. Hierdoor werd het minimale activiteitsniveau in de frontale hersenschors niet gehaald en werden de prikkels dus niet opgemerkt. Hetzelfde bleek te gelden wanneer zenuwcellen in de visuele hersenschors met zwakke elektrische stroompjes werden geactiveerd. Pieter Roelfsema: “de prikkels dringen alleen door tot in het bewustzijn, wanneer de geactiveerde zenuwcellen hun activiteit in voldoende mate doorgeven aan hogere hersenschorsgebieden”.
VOORSPELLEN OF DE PRIKKEL DOORDRINGT IN HET BEWUSTZIJN
Het lot van een zwakke stimulus was, nog voor de stimulus verscheen, door de onderzoekers te voorspellen op basis van de hersentoestand. Bij een juiste hersentoestand was de informatieoverdracht beter, hierdoor nam de kans op bewuste waarneming toe. “Deze nieuwe informatie, over hoe en wanneer een stimulus tot het bewustzijn doordringt, brengt ons weer een stap dichterbij de ontwikkeling van een hersenschorsprothese voor blinde patiënten, door middel van elektrische stimulatie van de hersenschors” aldus Pieter Roelfsema.
Bron: Nederlands Herseninstituut (23 maart 2018)
https://herseninstituut.nl/niet-alles-wat-we-zien-dringt-door-tot-ons-bewustzijn/
Toen Albert Jarsin in zijn boek
Het bewustzijnsmechanisme ontdekt, uit 2004, stelde, in tegenstelling tot de algemeen gangbare wetenschappelijke consensus, dat enkel Homo sapiens mentale beelden in de hersenen (cortex) produceert, suggereerde hij al dat daar blijkbaar een nieuw gen voor moest bestaan (of een nieuwe combinatie van genen) en dat er derhalve ook mensen zouden moeten zijn, statistisch gezien, die daar een defect aan hebben. Met als gevolg dat hun cortex geen mentale beelden vormt. In 2004 had Jarsin geen gegevens over mensen bij wie dat daadwerkelijk het geval zou zijn. Pas de laatste jaren is er steeds meer informatie bekend over dit fenomeen dat wij nu kennen als
afantasie. Kortom, het belangrijkste onderscheid tussen Homo sapiens en de andere (zoog)dieren zijn, aldus Jarsin, de
mentale beelden en innerlijke spraak die samen zijn (na)denken vormen.
Het artikel hieronder lijkt zijn vermoedens over de mentale beelden als een unieke menselijke eigenschap en het eventueel bestaan van (een) afantasie-gen(en) meer fundament te geven!
Sluit uw ogen en denk aan een strand... Gebeurt er niets?
Dan heeft u misschien 'afantasie': niet kunnen denken in mentale plaatjes.
'Sluit je ogen en denk aan een strand.' 2 à 3 procent van de bevolking krijgt dan geen zon, zee en zand voor ogen. Onderzoekers krijgen langzaam inzicht in deze 'afantasie'.
De Volkskrant. Door: Anouk Broersma 26 januari 2018, 13:00.
Pas een jaar of vier geleden ontdekte Josjan Zijlmans (28) dat het er in zijn hoofd anders aan toegaat dan gemiddeld, toen hij een boek besprak met een vriend. 'Ik vond een lange beschrijving van een muurschildering heel saai. Die vriend zei dat hij dat juist een goed stuk vond, omdat hij daardoor die muur voor zich zag. Gaandeweg dat gesprek viel het kwartje: mensen bedoelen het letterlijk als ze zeggen 'ik beeld het me in'.'
Zijlmans, psycholoog en promotieonderzoeker bij VUmc Amsterdam, ziet helemaal niets voor zich dat niet daadwerkelijk voor zijn neus staat. Dat klinkt misschien vreemd, maar hij is niet de enige. Zo'n 2 à 3 procent van de mensen visualiseert niet, is de schatting uit meerdere studies. Zij kunnen best fantaseren over een strandvakantie of nadenken over een geliefde, maar zien daarbij geen mentale plaatjes. Ondertussen herkennen ze een strand of die geliefde zonder problemen. Of zoals Zijlmans als voorbeeld geeft: 'Als ik aan een varken denk, realiseer ik me prima dat dat roze is. Het is niet dat in mijn hoofd informatie ontbreekt.'
Afantasie, noemde neurowetenschapper Adam Zeman van de Universiteit van Exeter het fenomeen in 2015 na een verkennende studie onder 21 mensen. Hij bleek ermee in een gat te springen. Nadat Amerikaanse en Engelse media het onderwerp hadden opgepikt, stroomden duizenden e-mails binnen van mensen die zich erin herkenden. Velen waren dankbaar dat er eindelijk een woord was voor wat ze ervoeren. Het was vaak lastig aan anderen uit te leggen, nu konden ze naar onderzoek verwijzen. Maar ook beelddenkers bleken afantasie fascinerend te vinden. Zeman: 'Het maakt je bewust van hoe verschillend het innerlijk leven van anderen kan zijn, zonder dat dat opvalt.'
[Lees Verder]
In zijn boek
Het bewustzijnsmechanisme ontdekt uit 2004 stelt Albert Jarsin al, in tegenstelling tot de algemeen gangbare wetenschappelijke consensus, dat vogels en zoogdieren, die hij
ipemsanis noemt, enkel objecten kunnen
herkennen (PEMSAb-sp). Mensen daarentegen kunnen daarnaast, als enige zoogdieren, zich ook dingen
indirect herinneren (PEMSAb-mod) en zelfs
spontaan herinneren (SEMSAb). Dat wil zeggen dat alleen de hersenen van mensen
mentale beelden en innerlijke spraak in de cortex produceren. Kortom, het belangrijkste onderscheid tussen Homo sapiens en de andere (zoog)dieren zijn, aldus Jarsin, de
mentale beelden, oftewel zijn PEMSAb-mod en SEMSAb!
Het artikel hieronder lijkt deze radicaal andere stelling van Jarsin te bevestigen!
Alleen mensen kunnen mentale tijdreizen maken
Scientias.nl -
Tim Kraaijvanger - 23 december 2015
Je herinnert je vast nog wel jouw laatste verjaardag en wie er op visite kwamen. En verheug jij je al op Kerst en zie je jezelf in gedachten het kerstdiner voorbereiden? Geniet van deze gave, want uit nieuw onderzoek blijkt dat alleen mensen mentale tijdreizen kunnen maken.
Er leeft geen andere diersoort op deze planeet die bepaalde herinneringen kunnen terughalen en daarnaast vooruit kunnen spoelen. Dit beweren drie onderzoekers in een paper in het wetenschappelijke vakblad
Neuroscience and Behavioral Reviews. Zij ontwikkelden hiervoor een nieuw theoretisch model.
Kunnen dieren zich dan niets herinneren uit het verleden? Nee, dat is niet zo. De wetenschappers beweren dat sommige dieren zeker herinneringen kunnen opslaan. “Er is echter geen bewijs dat zij in staat zijn om toekomstige situaties te vormen en te vergelijken”, zegt professor Sen Cheng. “Daarom zijn zij niet in staat om mentale tijdreizen te maken.”
Ben jij jouw sleutels kwijt? Dan kun jij je nog plekken of situaties herinneren, waar je nog wel over je sleutelbos beschikte. Door informatie en ervaringen te combineren, ontstaat een mentaal scenario. Dieren kunnen geen mentale scenario’s vormen. Een eekhoorn die nootjes verzamelt in de herfst, doet dit omdat het aangeboren gedrag is. Een eekhoorn die in de winter gewoon gevoed wordt, zal namelijk ook in de herfst nootjes verzamelen.
Scientias.nl - Bronmateriaal: "Dissociating memory traces and scenario construction in mental time travel" - Neuroscience & Biobehavioral Reviews
http://www.scientias.nl/alleen-mensen-kunnen-mentale-tijdreizen-maken/?utm_source=headliner.nl&utm_medium=link&utm_term=free&utm_content=textlink&utm_campaign=Headliner.nl